تصویر گری، تعریف گرافیک و نقطه مشترک مسلم «گرافیک » و «مصورسازی» و « نمایش اشکال بر روی صفحه مستوی» – فرهنگ معین و طور کلی ارزش هر کار به دوگونه سنجیده می شود، توضیح می دهد. تصویرگری، رشته ای است تولیدی – خلاقه ، فنی – هنری ، مربوط به کودکان و نوجوانان، مستقل از نقاشی و گرافیک ،و مستقل از جمیع هنرها و خرده هنرها و صنایع دستی ظریف، اما نیازمند به همه اینها به خصوص گرافیک ،نقاشی ،عکاسی و پیکره سازی ؛ و رشته ای است که از روان شناسی کودک ،طب کودکان ،تعلیم و تربیت ، هوش شناسی ، علم رشد و به طور کلی کودک شناسی و نیز فنون و صنایع دستی، و هم عواطف و احساسات انسانی تغذیه می کند تا به بخشی از نیازهای تصویری (یا بصری) کودکان و نوجوانان پاسخ بدهد.
تصویرگری ،عملاً ، نگاه به حال و آینده دارد، نه به حال (که گرافیک ، معمولاً چنین است) و نه به آینده (که هنر،عمدتاً ، چنین)
(تصویرگری هنر نیست؛ در عین حال که از مهارت ها و امکانات و ذوق و شعور و شناخت پرورش یافته هنری ،نهایت بهره را می گیرد.)
کار تصویرگری عبارت از تجسم تصویری یک موضوع برای نمایش بهتر فضای مطلب و در نهایت درک بهتر آن است. تصویرسازی و مصورکردن تنها با ابزار طراحی و نقاشی انجام نمی گیرد؛ بلکه امروزه طراحان و تصویرگران از هر طریقی و از امکانات بیانی هر هنر تصویری دیگری برای به تصویرکشاندن موضوع، استفاده می کنند از عکاسی ، از مجسمه سازی، نقاشی ، خوشنویسی ، حکاکی ، سینما و … بهره جوئی می کنند زیرا در واقع بیان اجرائی فقط گاهی مرزهای ظریفی را در بیان آنها ایجاد می کند. در واقع می توان گفت که این جزئیات بیانی بسان گویش های مختلف یک زبان عمل می کنند و در اساس چیزی با دیگری متفاوت نیست.
واژه های کلیدی: گرافیک، تصویر گری، هنر، نمایش اشکال
طراحان دیدگاه
طراحی، گرافیک، چاپ